11 en 12 oktober Kyoto en reisdag met Kanazawa

11 oktober was gelukkig weer een werkdag voor Japan. De keurige mannen in zwart wit en dames met kokerrokjes kwamen ons al tegemoet op weg naar het station.

Op naar kasteel Himeij met zijn prachtige tuinen. Daar aangekomen kun je net rechts vanuit de trein tussen alle flats het kasteel zien, beetje een afknapper dat het zo in de stad ligt. Foto's laten altijd alles van zijn mooiste kant zien.

Eenmaal daar gekomen is het werkelijk een prachtig kasteel, schoenen uit en op onze sokken bekijken we het kasteel van binnen. Helaas zijn het lege ruimten, wel prachtig, maar na 7 verdiepingen en evenzoveel steile trapjes verder zijn we toch lichtelijk teleurgesteld. Vooral veel hout en hout en hout. Onderweg komen we steeds studenten en kleuterklasjes tegen. Leuk om dat te zien, keurig in uniform en niemand die uit de pas loopt. Ik wil een foto van Henk, met een kleuterklas die voorbij komt maken, wijkt ineens de hele klas uit als 1 lange slang om onze foto niet te bederven.... en verontschuldigen en lachen die japanners. Dan kunnen wij ook niets anders doen als buigen en lachen. Foto mislukt geen kleuterklas te zien.

De tuinen waren wel aardig om te zien, maar niet zo mooi als de 1e in Kyoto.

Na de tour een soort thea-room in voor thee met wat lekkers. Het lekkers ziet er goed uit en is heerlijk. Het glibbert naar binnen en smaakt in eerste instantie naar pindakaas. Henk heeft zwarte hele zoete bonen en gezoete rozenblaadjes en nog iets wat leek op drilpudding.

Na dit avontuur op naar de trein op zoek naar een bamboe-bos. Hiervan zie je vaak foto's op reisboeken van Japan. Het begint al wat te schemeren, maar na wat zoeken is het toch nog gelukt wat foto's te schieten. Onderweg een bruidspaar en natuurlijk ook riksja's met Japanse dames in kimono.

12 oktober is een reisdag. 13 oktober gaan we namelijk een tocht door de Japanse Alpen maken met allerlei vervoermiddelen. Meerder treintjes, tram, bus, trolleybus, kabelbaan en een stoeltjeslift.

12 oktober: Onderweg doen we Kanazawa aan, bekend om de mooiste tuin van Japan en de Samoerai-huizen die nog goed bewaard zijn gebleven. De tuinen zijn prachtig, de Samoerai wijk is ook nog redelijk goed in takt. Huizen bijna geheel van hout met indrukwekkende poorten en tuinen.

Eindstation is Toyama van waaruit we 13 oktober starten met onze tocht door de Alpen. Op het station van Toyama kun je de lekkerste Ekiben eten. Dit zijn lunches verpakt in dozen met allerlei hapjes, super gezond, veel vis en groenten en altijd veel werk van gemaakt. Dus dat laten we niet aan ons voorbij gaan, we hebben net op onze kamer een test gedaan en de smaak was raak! Voor ons voldoende voor het diner.

Tot nog toe kunnen we alle treinen en bussen goed vinden, er zijn altijd mensen bereid om te helpen ze lopen zelfs met je mee. Op de treinstations kun je altijd de bagage in een kluis doen zodat je niet hoeft te sjouwen als je iets wilt gaan bekijken. Ze zijn bijzonder efficient, maar ook af en toe ouderwets hier. Telmachines zijn doodgewoon, kantoren zien eruit als de jaren 70 (van binnen), hypermoderne treinen, veel elektrische auto's.

Bij wegwerkzaamheden zijn een paar mensen aan het werk, 1 of 2 regelen het verkeer en nog 1 zorgt ervoor dat mensen niet struikelen of in een gat terechtkomen. Iedereen lijkt aan het werk, vraag me af of er werklozen zijn.