7 en 8 oktober Kyoto
Na een voorspoedige reis landden we met een half uur vertraging op Kyoto Narita airport. Overzichtelijk en niet al te groot. De grote koffers meteen stallen voor 2 weken, zodat we Japan met de rugzak en het openbaar vervoer kunnen bereizen. De voucher omwisselen voor de openbaar vervoerkaart, JR-pass, kost nog het meeste tijd, omdat daar veel westerlingen gebruik van maken.
De trein richting Kyoto, meer dan 500 km verderop, is gauw gevonden en na 1x overstappen zitten we in de shinkansen trein die met hoge snelheid in 2,5 uur Kyoto bereikt.
Er wordt gelunched in de trein door de japanners met een ekiben, een doos met allerlei vakjes met diverse gerechten. Ze zijn te krijgen in allerlei vormen en prijzen. Deze week zullen we er ook eens een aantal uitproberen.
Nadat we met behulp van ons mobiel de weg naar t hotel hebben gevonden was de dag na een heerlijk diner voor ons vroeg voorbij.
8 oktober begon vroeg. Na het ontbijt, echt japans buffet met een verdwaald westers broodje met koffie, op naar Nijo Castel en het Keizerlijk paleis. Onderweg kwamen we nog genoeg tempels tegen, stad vd 1000 tempels is de bijnaam van Kyoto.
Nijo Castel heeft schitterende tuinen en ook van binnen is het prachtig. Het valt ons op dat de japanners zo weinig geluid maken. Dat was in China vorig jaar wel anders.
Om de hoek staan agenten het verkeer te regelen, maar ook de orde te bewaken. Ook in Kyoto is men zeer alert op vreemde tassen en verdachte personen. Verhoogde paraatheid.
Het keizerlijke paleis viel wat tegen. Je kunt nergens naar binnen en ook de tuinen van de keizer lijken wat minder dan die van de Shogun op het kasteel.
Onze voeten beginnen al wat pijn te doen. De temperatuur ligt boven de 30 graden. De japanners hebben geen last van de warmte lijkt het. Zij hebben onder hun sportbroek, rok of top nog termokleding. Er zijn er zelfs nog met handschoenen aan en een dicht geritste jas...pffff. Het schijnt dat hun lichaamstemperatuur lager ligt dan die van ons. De stewardes van KLM wist ons dat te vertellen nadat we ons beklag deden over de tropische temperatuur in het vliegtuig tijdens de nacht. Zeer onaangenaam.
Na nog een prachtige tempel waar je wensen kon doen dmv een wensbriefje hebben we toch maar de metro en trein gepakt naar het hotel. Genoeg gelopen vandaag, morgen is er weer een dag.
De trein richting Kyoto, meer dan 500 km verderop, is gauw gevonden en na 1x overstappen zitten we in de shinkansen trein die met hoge snelheid in 2,5 uur Kyoto bereikt.
Er wordt gelunched in de trein door de japanners met een ekiben, een doos met allerlei vakjes met diverse gerechten. Ze zijn te krijgen in allerlei vormen en prijzen. Deze week zullen we er ook eens een aantal uitproberen.
Nadat we met behulp van ons mobiel de weg naar t hotel hebben gevonden was de dag na een heerlijk diner voor ons vroeg voorbij.
8 oktober begon vroeg. Na het ontbijt, echt japans buffet met een verdwaald westers broodje met koffie, op naar Nijo Castel en het Keizerlijk paleis. Onderweg kwamen we nog genoeg tempels tegen, stad vd 1000 tempels is de bijnaam van Kyoto.
Nijo Castel heeft schitterende tuinen en ook van binnen is het prachtig. Het valt ons op dat de japanners zo weinig geluid maken. Dat was in China vorig jaar wel anders.
Om de hoek staan agenten het verkeer te regelen, maar ook de orde te bewaken. Ook in Kyoto is men zeer alert op vreemde tassen en verdachte personen. Verhoogde paraatheid.
Het keizerlijke paleis viel wat tegen. Je kunt nergens naar binnen en ook de tuinen van de keizer lijken wat minder dan die van de Shogun op het kasteel.
Onze voeten beginnen al wat pijn te doen. De temperatuur ligt boven de 30 graden. De japanners hebben geen last van de warmte lijkt het. Zij hebben onder hun sportbroek, rok of top nog termokleding. Er zijn er zelfs nog met handschoenen aan en een dicht geritste jas...pffff. Het schijnt dat hun lichaamstemperatuur lager ligt dan die van ons. De stewardes van KLM wist ons dat te vertellen nadat we ons beklag deden over de tropische temperatuur in het vliegtuig tijdens de nacht. Zeer onaangenaam.
Na nog een prachtige tempel waar je wensen kon doen dmv een wensbriefje hebben we toch maar de metro en trein gepakt naar het hotel. Genoeg gelopen vandaag, morgen is er weer een dag.
groetjes,